آیت الله میرزا احمد سرایی در سال 1290هجری شمسی(1329هجری قمری) در قریه سرای تبریز در خانواده ای متدین به دنیا آمد و مقدمات علوم را از 14 سالگی از علمای تبریز فرا گرفت. سپس به قم رفت و در حلقه درس حضرات آیات سید شهاب الدین مرعشی نجفی و میرزا جوادآقا ملکی تبریزی، به تقویت بنیه علمی خویش همت گماشت. میرزا احمد سرایی از آن پس راهی نجف گردید و از محضر عالمان نامداری همچون سیدعبدالهادی شیرازی، سیدمحسن حکیم، سیدمحمود شاهرودی و میرزا باقر زنجانی بهره ها برد تا به مدارج عالیه علمی و اجتهاد دست یافت. این فقیه بزرگوار از آن پس به وطن بازگشت و به تدریس و ترویج دین و تبلیغ احکام پرداخت. ایشان علاوه بر اهتمام در ساخت بناهای عام المنفعه، به بحث، مناظره و مجادله حسنه با منحرفین اعتقادی، مسافرت به ممالک مختلف اسلامی برای تبلیغ و ارشاد و تربیت مبلغ و طلاب علوم دینی مشغول بود. سرانجام آیت الله میرزا احمد سرایی، این عالم ربانی در چهارم آذر سال 1360ه.ش برابر با 27 محرم سال 1402ه.ق در هفتاد سالگی درگذشت.
