گرچه نامگذاری روزهای میلاد پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی(صلی الله علیه وآله) به نام «هفته وحدت» به فرمان مصلح بزرگ و واپسین بیدارگر اقالیم قبله، حضرت امام خمینی برمی گردد، اما با گشت و گذار در رموز بی خودی علامه اقبال می توان گفت که نخستین بار، او وجود گرامی پیامبر اکرم را بهترین بهانه برای وحدت مسلمانان دانسته است:
حرف بی صوت اندرین عالم بدیم/از رسالت مصرع موزون شدیم
از رسالت در جهان تکوین ما/از رسالت دین ما آیین ما
از رسالت صد هزار ما یک است/جزو ما از جزو مالاینفک است
...ما زحکم نسبت او ملتیم/اهل عالم را پیام رحمتیم
از میان بحر او خیزیم ما/مثل موج از هم نمی ریزیم ما
امتش در حرز دیوار حرم/نعره زن مانند شیران در اجم
معنی حرفم کنی تحقیق اگر/بنگری با دیده صدیق اگر
قوت قلب و جگر گردد نبی(صلی الله علیه وآله)/از خدا محبوب تر گردد نبی(صلی الله علیه وآله)
قلب مؤمن را کتابش قوت است/حکمتش حبل الورید ملت است
دامنش از دست دادن مردن است/چون گل از باد خزان افسردن است
زندگی قوم از دم او یافته است/این سحر از آفتابش تافته است
فرد از حق، ملت از وی زنده است/از شعاع مهر او تابنده است
از رسالت همنوا گشتیم ما/هم نفس، هم مدعا گشتیم ما
کثرت هم مدعا وحدت شود/پخته چون وحدت شود ملت شود
زنده هر کثرت زبند وحدت است/وحدت مسلم زدین فطرت است
دین فطرت از نبی(صلی الله علیه وآله) آموختیم/در ره حق مشعلی افروختیم
این گهر از بحر بی پایان اوست/ما که یک جانیم از احسان اوست
تا نه این وحدت زدست ما رود/هستی ما با ابد همدم شود
پس خدا بر ما شریعت ختم کرد/بر رسول(صلی الله علیه وآله) ما رسالت ختم کرد
رونق از ما محفل ایام را/او رسل را ختم و ما اقوام را
خدمت ساقیگری با ما گذاشت/داد ما را آخرین جامی که داشت
«لانبی بعدی» زاحسان خداست/پرده ی ناموس دین مصطفی(صلی الله علیه وآله) است
قوم را سرمایه ی قوت از او/حفظ سرّ وحدت ملت از او
حق تعالی نقش هر دعوی شکست/تا ابد اسلام را شیرازه بست
دل ز غیرالله مسلمان برکند/نعره «لاقوم بعدی» می زند
