ژنرال محمد ضیاءالحق رئیس جمهور سابق پاکستان در سال 1926 به دنیا آمد. وی از جوانی وارد نظام شد و بخش اعظم عمر خود را در ارتش گذراند. ضیاء الحق در روز 5 ژوئیه 1977م در پی یک کودتای نظامی علیه حکومت ذوالفقار علی بوتو، نخست وزیر وقت پاکستان زمام امور را بر عهده گرفت. ضیاءالحق پس از به دست گرفتن قدرت، ذوالفقار علی بوتو را علی رغم درخواست های بین المللی در 4 آوریل 1979 به جوخه اعدام سپرد، اکثر احزاب پاکستان را منحل نمود و فعالیت های سیاسی را ممنوع کرد. ضیاءالحق با به دست گرفتن قدرت مطلقه در پاکستان، این کشور را به سمت بلوک غرب سوق داد و آن را به صورت یکی از اقمار امریکا در منطقه آورد، به طوری که چندین پایگاه نظامی را در اختیار آنان قرار داد. تجاوز نیروهای شوروی به افغانستان در سال 1979، بیش از پیش موقعیت ضیاءالحق را نزد دولت های غربی مستحکم ساخت. وی از آن پس مجری سیاست های غرب در خصوص مسئله افغانستان گردید و پیشرفت سیاست امریکا در حل مسئله افغانستان با نقش او به عنوان کارگزار سیاست های غرب، در منطقه، صورت می پذیرفت. او در عین حال تلاش فراوانی داشت که روابطی با جمهوری اسلامی ایران و عراق داشته باشد و به همین سبب در هیأت های میانجی منتخب سازمان کنفرانس اسلامی که به ایران و عراق سفر می کردند عضویت داشت. ضیاءالحق هنگام کودتا وعده داده بود که ظرف سه ماه با انجام انتخابات آزاد، حکومت را به دولت منتخب پارلمان تفویض خواهد کرد ولی بیش از یازده سال با کمال قدرت و خشونت بر پاکستان حکومت کرد. او دارای مخالفان فراوانی در داخل کشور بود که بی نظیر بوتو دختر ذوالفقار علی بوتو، از مهم ترین آن ها بود. ژنرال ضیاءالحق سرانجام در راه بازگشت از ایالت پنجاب به اسلام آباد دچار سانحه هوایی گردید و در 17 اوت 1988م به اتفاق 29 نفر از همراهانش در 64 سالگی کشته شد.
