ساختار نفس ما طوری است که با ماده، تمام اجزاء عالم، گیاهان، درختان، اجرام آسمانی، جن ها (چه مؤمن، چه شیاطین و کفار) و ملائکه یک سنخیت و
انسان شناسی
انسان با همه عالم از ماده تا خدا سنخیت دارد. بین انسان و دین حق یک رابطه فطری و وجودی هست.
انسان دارای یک ساختار وجودی است است که هم می تواند در صراط و هم خارج از صراط باشد.
در خودشناسی و انسان شناسی مثل شناخت هر ساختار دیگری به سازنده آن در چهار مرحله تعریف، راه اندازی و بهره برداری و اصلاحات نیازمندیم.
خداوند در سورۀ مبارکۀ احزاب آیۀ 42 می فرماید: «هُوَ الذی یُصَلی علیکم و ملائکته لیجزینکم من الظلمات الی النور و کان بالمؤمنین رحی
در مرحله چهارم خداوند تصریح می کند که غرض از آفرینش آسمان ها و زمین علاوه بر این که انسان از آن ها بهره مند شود این است که درهماهنگی و کیفیت خلقت تفکر و تدبر
خداوند تبارک و تعالی تمام مراحل خلقت را بر اساس ساختار وجودی انسان خلق کرده و انسان با ساختار وجودی اش دیده شده و بعد همه مراتب خلقت خلق شده است.