در حالی كه تبلیغات مسموم علیه اسلام و روحانیت و حوزه های علمیه، سعی داشت در سطح وسیعی مردم را از اصول راستین اسلام دور نماید، حضرت امام خمینی(ره) در 15 اردیبهشت 1323 ش برابر با 11 جمادی الاول 1363 در سن چهل و دو سالگی، اولین بیانیه سیاسی خود را صادر كردند. در این بیانیه، حضرت امام ضمن بررسی و تحلیل اوضاع گذشته، حال و آینده مردم، قیام برای خدا را تنها راه اصلاح جهان عنوان كرده كه آن، فلسفه بعثت همه انبیای الهی بوده است. ایشان در ادامه، دلایل بدبختی مسلمانان و ملت ایران را تشریح می كنند و در قسمت دیگری، مسؤولیت سنگین علما و روحانیان را برشمرده و عواقب زیان بار غفلت سیاسی آنها را متذكر می شوند. در ادامه، ایشان در این بیانیه، صریحاً علمای اسلام و جامعه اسلامی را به قیام عمومی فراخواندند و نسبت به سكوت در برابر توطئه های ضد اسلام هشدار دادند. مقصود امام از انتشار این بیانیه، به صدا در آوردن زنگ خطر و بیدار باشی برای طلاب جوان بود. این اقدام، شخصیت و موضع سیاسی ایشان را بیش از پیش آشكار كرد و به تدریج زمینه حضور عده ای از یاران همفكر را در جمع شاگردنشان ایشان فراهم آورد. این اشخاص كسانی بودند كه هسته اصلی اقدامات انقلابی سال های بعد را تحت رهبری معظمٌ له، تشكیل دادند.
مطالب مرتبط
