❖ باده بده ساقیا! ❖
باده بده ساقیا!، ولی ز خمّ غدیر
چنگ بزن مطربا، ولی به یاد امیر
تو نیز ای چرخ پیر، بیا ز بالا به زیر
داد مسرّت بده، ساغر عشرت بگیر
بلبل نطقم چنان، قیافه پرداز شد
که زهره در آسمان به نغمه دم ساز شد
محیط کون و مکان، دائره ی ساز شد
سرور روحانیان، هوالعلیّ الکبیر
وادی خمّ غدیر، منطقه ی نور شد
یا ز کف عقل پیر، تجلّی طور شد
یا که بیانی خطیر، ز سرّ مستور شد
یا شده در یک سریر، قرآن شاه و وزیر
چو بر سر دست شاه، شیر خدا شد بلند
به تارک مهر و ماه، ظلّ عنایت فکند
به شوکت فرّ و جاه، به طالعی ارجمند
شاه ولایت پناه، به امر حق شد امیر
جلوه به صد ناز کرد، لیلی حُسن قدم
پرده ز رخ باز کرد، بدر منیر ظلم
نغمه گری ساز کرد، معدن کلّ حِکَم
یا سخن آغاز کرد، عن اللّطیف الخبیر
به هر که مولا منم، علی است مولای او
نسخه ی اسما منم، علی است طغرای او
سرّ معمّا منم، علی است مجلای او
محیط انشا منم، علی مدار و مدیر
طور تجلّی منم، سینه ی سینا علی است
سرّ اناالله منم، آیت کبری علی است
درّه ی بیضا منم، لؤلؤ لالا علی است
شافع عقبی منم، علی مشار و مشیر
حلقه ی افلاک را، سلسله جنبان علی است
قاعده ی خاک را، اساس و بنیان علی است
دفتر ادراک را، طراز و عنوان علی است
سید لولاک را، علی وزیر و ظهیر
یوسف کنعان عشق، بنده ی رخسار اوست
خضر بیابان عشق، تشنه ی گفتار اوست
موسی عمران عشق، طالب دیدار اوست
کیست سلیمان عشق؟ بر در او یک فقیر
ای به فروغ جمال، آینه ی ذوالجلال
«مفتقر» خوش مقال، مانده به وصف تو لال
گرچه براق خیال، در تو ندارد مجال
ولی ز آب زلال، تشنه بود ناگزیر
❤ مفتقر اصفهانی ❤
✸✸✸✸✸✸✸✸✸✸✸✸
❖ اعجاز خلقت ❖
مولای ما نمونه ی دیگر نداشته است
اعجاز خلقت است و برابر نداشته است
وقت طواف دور حرم، فکر می کنم
این خانه بی دلیل ترک بر نداشته است
دیدیم در غدیر که دنیا به جز علی
آیینه ای برای پیامبر نداشته است
سوگند می خورم که نبی شهر علم بود
شهری که جز علی در دیگر نداشته است
طوری ز چارچوب، در قلعه کنده است
انگار قلعه هیچ زمان در نداشته است
یا غیر لافتی صفتی در خورش نبود
یا جبرئیل واژه ی بهتر نداشته است
چون روز، روشن است که در جهل گم شده است
هر کس که ختم ناد علی بر نداشته است
این شعر استعاره ندارد برای او
تقصیر من که نیست برابر نداشته است
❤ سید حمیدرضا برقعی ❤
مطالب مرتبط
