اشعار ویژه شهادت مسلم بن عقیل علیه السلام - بخش سوم
مسلم علیه السلام
یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار
من گل بـاغ عقیلم
اهل ایمان را دلیلم
مسلمم؛ اول قتیلم
یابن الزهرا کوفـه میـا
ریزد از چشمم ستـاره
گشته جسمم پاره پاره
مقتــــلم دارالعمــــــاره
یابن الزهرا کوفـه میـا
این من و این دست بسته
این من این فـرق شکسته
این مـــن و پیـکــــر خسته
یابن الزهرا کوفـه میـا
یــاحسین چشـم انتظارم
شـــوق دیـــدار تـــو دارم
تشنه لب جان می سپارم
یابن الزهرا کوفـه میـا
یاحسین جـانم فدایت
می زند مسلم صدایت
تــا سرم افتد به پایت
یابن الزهرا کوفـه میـا
مـــن فـــــدایـی حسینم
این شهادت گشته دینم
این ســـر نـــور دو عینـم
یابن الزهرا کوفـه میـا
یاحسین ترک سفر کن
یـــاد غــــربـت پــدر کن
مــولا! از کـوفه حذر کن
یابن الزهرا کوفـه میـا
جسم پـــاکم بـر قناره
زخمم افزون از شماره
مسلمت را کـن نظـاره
یابن الزهرا کوفـه میـا
نوحه حضرت مسلم علیه السلام
صیام تا قیام 4 – غلامرضا سازگار
شهید خون خدا! یامسلم بن عقیل
تنهاتـر از شهـدا! یامسلم بن عقیل
اولین یار حسین محو دیدار حسین
واشهیدا واشهید
تو ماهی و بدنت پـر از ستاره شده
فدای زخم تنت که بی شماره شده
عاشق خون خدا تشنه سر از تن جدا
واشهیدا واشهید
تمام کوفه شده محیط غربت تو
رود امــام زمــان کنــار تـربت تو
بوده مهدی زائرت گشته دور حائرت
واشهیدا واشهید
سـلام مـا بـه ســرو دل شکستــۀ تو
به جسم خستۀ تو به دست بستۀ تو
شد جسارت با سرت با سر و با پیکرت
واشهیدا واشهید
کنـار حبس عـدو دو نازنیـن پســرت
دو نازنین پسرت دو طفل خون جگرت
دیده خونبار تواند دو عــزادار توانــد
واشهیدا واشهید
رسیـده طوعـه ز ره بـرای دیدن تو
زند به سینه و سر به غربت تن تو
هم به جای خواهرت هم به جای دخترت
واشهیدا واشهید
تو جان نثار حسین، عزیز فاطمه ای
بـرای دادن جــان جلوتر از همه ای
داده تنها جان و سر از شهیدان پیش تر
واشهیدا واشهید
نوحه حضرت مسلم علیه السلام
صیام تا قیام 4 – غلامرضا سازگار
بــر بــام دارالامـــاره
بـا پیکــر پــاره پــاره
ریزد زچشمم ستاره
یابن زهرا حسین جانم فدایت سر مسلم فدای خاک پایت
اگرچـه از پــا نشستم
اگرچه بسته دودستم
اول شهید تـو هستـم
یابن زهرا حسین جانم فدایت سر مسلم فدای خاک پایت
مـن جان نثــار حسینـم
پیوستــه یــار حسینـم
زخمم شده بی شماره
یابن زهرا حسین جانم فدایت سر مسلم فدای خاک پایت
مهمـان کوفـه فـدا شد
فــدای خــون خـدا شد
اعضایش ازهم جدا شد
یابن زهرا حسین جانم فدایت سر مسلم فدای خاک پایت
فریاد من یا حسین است
پرواز من تا حسین است
پیمان من باحسین است
یابن زهرا حسین جانم فدایت سر مسلم فدای خاک پایت
لب تشنه جان می سپارم
دشمـن کشاند بـه دارم
دست از حسین برندارم
یابن زهرا حسین جانم فدایت سر مسلم فدای خاک پایت
عطر زهرایی
نــدارم زیــر تیــغ قـاتلـم احسـاس تنهــایی که ماه عارضت گردیده در چشمم تماشایی
اگـر چـه دورم از شهــر مدینـه بـاز می بینم رسد کوچه به کوچه بر مشامم عطر زهرایی
به یـاد کام عطشـان تـو و چشمان گریانت لبم ازتشنگی خشکیده،چشمم گشته دریایی
عزیـز فاطمـه! در کوفـه غـربت را تماشا کن که شهری کرده بهر کشتن یک تن صف آرایی
رخ هرکس که ازخون شسته شدزیباشوداما عـذار لاله گــون من به خـون بخشیده زیبایی
نشد توفیـق حاصـل تـا بـه دشت کربلا آیم کنـم مــانند عبـاست علمــداری و سقـــایی
ندانستم بیــایم پیشبــازت یـوسف زهــرا! تو پابر چشم من بگذار و کن یک لحظه آقایی
میا کوفه که می بینم سـرت را بـر سر نیزه میا کوفه کـه جـز زنــدان نـدارد زینبت جــایی
دعــا کن تــا سـرم از بام افتد بر روی پایت که برخاک قدومت بخشی ام اذن جبین سایی
الا «میثم» ز خاکم بوی خاک کربلا بشنو
که شهرکوفه را کرب و بلا کردم به تنهایی
صیام تا قیام 4 – غلامرضاسازگار
حضرت مسلم (نوحۀ اول)
مانـــده ام تنهـــا،در دل کـوچه وای از این مردم،وای از این کوفه
شـده ام بــه خــدا تـک و تنهـا من و ایـن همـــه دشمـن زهـــرا
(خدا خدا خدا، خدا غریبم من) (2)
کوفیان بستند، ای خدا دستـم مـن ولــی فکــرِ کـربلا هستـم
گـــــل فــاطمـه یــوسـف زهــرا تـــو بـــه کـوفـه میـا شـه تنهـا
(میا میا میا، میا گل زهرا) (2)
شــده ام بـــه خـدا تــک و تنهــا مـن و ایـن همـه دشمـن زهـرا
(خدا خدا خدا، خدا غریبم من) (2)
یـا حسیـن دارم، زمزمـه بـر لب کــوفه می خنــدد، بــر غــم زینــب
کوفیان دارنــد هـر زمـان یکرنگ گل به دستی و،دست دیگرسنگ
بــه کجــا بـــروم کــــه غــریبـم غـم عشـق تـــو گشتـــه نصیبتـم
(حسین حسین حسین، ببین غریبم من) (2)
شــده ام بـــه خـدا تــک و تنهــا مـن و ایـن همـه دشمـن زهـرا
(خدا خدا خدا، خدا غریبم من) (2)
فانوسهای اشک 2 – مهدی صفیاری
حضرت مسلم (نوحۀ دوم)
سنگ کوفی از مهمان، می کند پذیرایی
دار کوفه را شستم، من ز اشک تنهایی
مهمانِ پریشانم ای حسین حسین جانم(2)
گـاهی سـر بـازار و، گـه تکیه به دیوارم
عشق یوسف زهرا، می کشد سرِ دارم
مهمانِ پریشانم ای حسین حسین جانم(2)
آمـــد از فـــراق تــــو، حــال میهمـان بــر لب
ریسمان به دست من،بوسه می زند امشب
مهمانِ پریشانم ای حسین حسین جانم(2)
می زنـــد مـــرا آتـــش، اشـک دیــدۀ طفلان
کوفیان همه خواب و،مسلم شده سرگردان
مهمانِ پریشانم ای حسین حسین جانم(2)
فانوسهای اشک 2 – مهدی صفیاری
حضرت مسلم (نوحۀ سوم)
کوچه کوچۀ کوفه بوی عطر خون دارد
عـاشق تـو ای مـولا چهره لاله گون دارد
از غمت پریشانم در ره تو قربانم
ای حسین حسین جانم
کعبـه بوسـه می گیـرد از لـب گهـربارت
مـن طواف خـون کردم در هوای دیدارت
قبلۀ تو میقاتم مکتب تو ایمانم
ای حسین حسین جانم
ای حسین من اینجا بویی از وفایی نیست
اهل کوفـه نامردند دست آشنایی نیست
من اسیر بیداد قوم نامسلمانم
ای حسین حسین جانم
کـار مـن فلـک امــروز بـر محبت افکنـده
زیر تیغ کین بر مرگ، مسلمت زند خنده
بر غریبی ات مولا اشک حسرت افشانم
ای حسین حسین جانم
می رسد به دامانت، گر چه دست من بسته
داغ هجـر تــو دارم بـا دلـی که بشکسته
می کنم سلام از دور سیدی حسین جانم
ای حسین حسین جانم
سـر بـه پایت افکنـدم تـا نظر کنی بر من
آرزوی تــو دارم زیــر خنجــر دشمــن
از غمت پریشانم در ره تو قربانم
ای حسین حسین جانم
فانوسهای اشک 2 – جعفر رسول زاده (آشفته)
بام کوفه
هــزار شکـر، که شد خاک مقدمت، سر من
مــــــرا، بــــرای چنیـن روز، زاده مـــــادر مـن
نمـی بـرم ز تــــو دل، گــــر هـــزار بــــار عـدو
جـــدا کنـد گـلـــوی تشنــه، سـر ز پیکـر من
پـس از شهــادت مـن، آروزی مـن این است
که سر نهند به خاکت، دو طفل بی سر من
اگــر چـه خـون ز لبـم ریخت، بـر تــو می گریم
کــــه گـریــه بهــر تــو بـاشد، جهاد دیگر من
اگـــر چـــه یــک نفــرم، یــک تنه، سپاه توام
بــه یـــاری تــو شــده، بـام کـوفه سنگـر من
میــان این همـه دشمن، چنـان غریب شدم
که هانی است و دو کودک، تمام لشکر من
عــــزیـــز فـاطمه، فــردا بــه کــوفه می بینـم
کــه بـــر ســر تـــو کنـد، گــریه دیـدۀ تـر من
در ایــن سفــر تـو دعا کن، که جای دختر تو
شـــود کبــود، ز سیلـی، عـــذار دختــــر من
خــدا کنــد شکنــد جـــــای خــواهـرت زینب
بـــه سنگ چــوبـۀ محمـل، جبین خـواهر من
بـه سنگ چـوبۀ محمل، جبین خواهر من
ببخش «میثـم» آلــوده را بــه خــاطر من
یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار
در مدح و مصیبت حضرت مسلم ابن عقیل علیه السلام
کیستم مـن؟ خـونِ خـونِ حضرت ربّ جلیلم
اولـین قــــربـــانی ثـــارالله از نســل خلیـلم
آل عصمت را فـــدایی آل هـاشـم را سلیلم
دست بسته،تشنه لب،در یاری قرآن، قتیلم
در به در، در کوچه های کوفه، عالم را دلیلم
من خـروشــان، شیـــر ثارالله، فرزنـد عقیلم
پهندشــت کـــربــلای کـــوفـه، میـــدان قیــامم
کـــوفـه بـاشد،هم زمین کربلا،هم شهر شامم
می رسد بوی وصال ازسنگ دشمن،بر مشامم
بـی امــــامم آب گـــردد آتـش ســوزان به کامم
با امامم تشنگی خوشتر زآب سلسبیلم
من خـروشان، شیـر ثارالله، فرزند عقیلم
پای تا فرقم، حسینی، فرق تا پایم خدایی
پنــج فــــرزنـدم بُـوَد در یـاری قـرآن، فدایی
روی خـــونینـم، شـــده آیینــۀ ایـــزد نمایی
عضوْعضوم، می کنند از یکدگر، میل جدایی
خون به رخ، زیب جمالم زخم ها بر نی جمیلم
مـن خـروشــان، شیــر ثــارالله، فرزنـد عقیلم
کـــوچه هـــا دریــای دشمن بـود و من تنهای تنها
سنــگ بـــود و آتـش و شمشیر و تیـغ و تیر اعدا
خستگی بود وعطش بود و دو چشم ازاشک دریا
بـــــودم از روز ولادت، عــاشــــق فــــرزنـد زهـــرا
هم غریبم، هم اسیرم، هم شهیدم، هم قتیلم
من خــروشـان، شیــــر ثـــارالله، فــرزنـد عقیلم
سیل اشک از دیده وخون بود،جاری از دهانم
مـــدح مــولایم، حسیـن ابـن علــی ورد زبــانم
ریخــت قلــب زاده مـــرجانــه، از تیـــغ بیـــانم
گــــرچه بیـــرون رفت زیـر تیغ از تن مرغ جانم
عزتی از خود نشان دادم، که شد دشمن ذلیلم
مـن خروشــــان، شیـــــر ثــارالله، فـرزنـد عقیلم
کوفیان بندند اگر در کوفه بر پا ریسمانم
یـــا رود بـــازار قصّــابان تن، بهتـر ز جانم
این مصیبـت ها بــوَد، مُهر کلاس امتحانم
فاطمه امشب کند،در باغ جنّت میهمانم
لحظه لحظه می رسد بر گوش، بانگ الرحیلم
مــن خــروشــان، شیـر ثـارالله، فـرزند عقیلم
خاک کوچه،سجده گاه و بام کوفه، قتلگاهم
کشتنم گشتــه ثــواب و مهــر ثـارالله گناهم
همچو ماه نو، تماشایی شده روی چو ماهم
مانده بـر راس حسین و محمل زینب، نگاهم
اشکْـریزان، در غـــم آن عصمـت رب جلیلـم
من خـروشـان، شیــــر ثـارالله، فرزند عقیلم
بـــام کــوفـه نــه، بــود آغــوش ثارالله، جایم
می زنــد، در زیــر خنجــر، یوسف زهرا صدایم
خلق را،با دست های بسته ام،مشکل گشایم
خـــاک پـــای میثم تمـــار مـــولایش، نمـــایم
صدچو «میثم» گر شود در عرصه محشر، دخیلم
مــن خـروشــــان، شیــر ثـــارالله، فـــرزند عقیلم
یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار
اول شهید
تــو اول شهیـــد از تبـــار خلیلــی تـو مـولای مــا مسلـم بـن عقیلی
تو پیش ازشهیدان،شهیدحسینی مــراد خــلایق، مریـــد حسینـــی
بزرگــی ز خـاک تـو عــزت گرفتــه شهـادت ز خــون تــو زینـت گـرفته
کرامت به پــای تو صـورت کشیده امــامت وجـــود تـــو را برگزیــــده
امـــام زمــــان، زائــر تــربت تــــو همــه کوچه هــا شاهــد غربت تو
ســر نیــزه ها مــرهم زخم هــایت دل سنگ هــا آب گشتـــه بـــرایت
الا چشــم عــرش خدا، جایگاهت زنــی داده در شهــر کوفـه پناهت
تنت پـاره پـاره، جبینت شکستــه دهانت پر ازخون و دست تو بسته
بــر آن پیکــر رفتـــه از تــاب گریم بــه دنــدان افتـــاده در آب گریــم
تـو در کوفـه مهمـانِ بهتـر ز جانی چـرا زخمـیِ تیـغ و تیـر و سنانی؟
چـرا با تـو دیگر زنـان می ستیزند؟ چه کردی که آتش به فرقت بریزند؟
همه کوچه ها را به روی تو بستند چرافرق وپیشانی ات را شکستند؟
گرفتم تنت را بـه هـر کوچـه بردند بـه بــازار قصاب هــا از چـه بردنـد؟
که دیـده است یک پیکر پاره پاره- کـه آویــزد آن را عـــدو بــر قنـاره؟
شهیـــد تماشــاییِ بــام کوفـــه دلت تنگ تـر گشتـه از شـامِ کوفـه
همـه کوفیان عیــد قربــان گرفتند تو را سر زتن،کام عطشان گرفتند
تــن غرقــه خـون تـو قربانــی تــو عـــزادار تــو طفـــل زندانــی تـــو
خورَد آب، توحید از خون پاکت
سلام خـدا بر تن چاک چاکت
صیام تا قیام3-غلامرضا سازگار
حضرت مسلم (نوحۀ اوّل)
فانوسهای اشک - غلامرضا سازگار
نایب مصباح الهدی مسلم ابن عقیل
فدایـی خــون خـدا مسلم ابن عقیل
ای عـــزیـز زهــــرا صــاحبِ عــــزایت
جانِ ما فدایت ، جانِ ما فدایت
ای تنـت از تیـغ جفـا شـده پـاره پـاره
قتلگـــــه تــــو بــــر روی دارالامـــــاره
نقش خاک و خون شد قامت رسایت
جانِ ما فدایت ، جانِ ما فدایت
غــریب کـوفـه تــو چــرا یـــاوری نداری
به جز دو طفل کوچکت لشکری نداری
مــی چکـد بــه زنـدان اشک لاله هـایت
جانِ ما فدایت ، جانِ ما فدایت
حـریم تـو شکستـه شـد ای غریب کوفه
دست تو ازچه بسته شدای غریب کوفه
مـی کنـم شـب و روز گــریــه از بـــــرایت
جانِ ما فدایت ، جانِ ما فدایت
ای که لبت پاره شد و دندانت شکسته
غبار غـم بـه چهـره ی طفلانت نشسته
قتلگـــه لـب بـــــام، کـــوفــه کــــربلایت
جانِ ما فدایت ، جانِ ما فدایت
تو یوسف فاطمه را نور ـهر دو عینی
تـو پسـر عقیلـی و مسلـم حسینی
عزیـــــز زهــــرا کـــن بـــه مـا عنایت
جانِ ما فدایت ، جانِ ما فدایت
حضرت مسلم (نوحۀ دوم)
فانوسهای اشک - محمد سعید میرزایی
کــوفیــان دامــن ننگیــن دارنـد بـــا علــی کینـــۀ دیـرین دارند
گـر بـه ظـاهر همگـی دیندارند در حقیـقت نـه غـم دیـن دارند
نیستند اهل وفا
اولش کوفه بُوَد آخرش کربلا
کوفه از جور و خیانت برپاست منـــزل غــربت مـــولا اینجاست
قـــول نـامـرد نمـی آید راسـت رو نهادن بسوی کوفه خطاست
وای از اینگونه جفا
اولش کوفه بُوَد آخرش کربلا
کوفـه کــم دارد اگـــر میــدانی شیعـه ماننـد حبیـب و هانی
مه چه جویی به شب ظلمانی کـوفه جز غربت و سرگردانی
ننمایـد به شما
اولش کوفه بُوَد آخرش کربلا
حضرت مسلم (نوحۀ سوم)
فانوسهای اشک - غلامرضا سازگار
مـولا ابی عبدالله من مسلـم بی یارم
تو در عرفات استی من بر سر بازارم
مظلوم حسین جانم
آتش بـه سـرم بـارد آه از جگرم خیزد
اشـک از بصـرم آید خون از دهنم ریزد
مظلوم حسین جانم
بـــا آنکـــه گــرفتـار اغیـار تــو گردیـدم
بـا صــورت خونینـم زوّار تـو گردیــدم
مظلوم حسین جانم
تنهـا نشـده مسلـم در راه تـو قربانـی
در یـاری تـو دادم دو کودک زنــدانی
مظلوم حسین جانم
دیــروز بـــه گِرد من گشتند چو پروانه
امــروز بــرای مـــن بستنــد در خانه
مظلوم حسین جانم
دیروز ز هر سویـم از خلق سلام آمد
امـروز به هر کویم سنگ از لب بام آمد
مظلوم حسین جانم
دیروز به فرمانم مردم همـه تن دادند
امـروز بـه هر کوچه دشنام بمن دادند
مظلوم حسین جانم
حضرت مسلم ابن عقیل علیه السلام
داور
مــن غــریب کوفـه ام یوخدی بیـر یــاور منه
گوزلریمدن هی آخور اشک حســرت دامنه
ای گل زهـرا حسین بیــر پیامیـــم وار سنه
اهل کوفه بی وفادی یا حسین مظلوم
گلمه چون دار بلادی یا حسین مظلوم
گرچـه نامــه یازدیــلار مُهــر دعــوت ویردیـلار
رشته ی عهـدی بولار گور نـه آسان قیردیلار
بی وفالــــر یا حسین بیعتـی سیندیردیــلار
ایندی بیر تنها سفیرم یا حسین مظلوم
اللّریم باغلـی اسیـرم یا حسین مظلوم
ایستورم عالــم بیلـه مـن سنــه وابستیـم
گــر ویرلســا مین یارا عهد و پیمان اوستیم
جانیوه اولسون قسم چوخ ویروبلار خستیم
گلمیشم بــازاره تنهــــا یـا حسین مظلوم
مشتریم داشلاردی مولا یا حسین مظلوم
گرچه ظلمیله منیــم آخدی بختیم کوکبــی
لوح دلـده یازموشـام قانیلـــه بــو مطلبـــی
یا حسیــن بـو کوفیه قویمــا گلسین زینبی
بامیلردن اوت توکوللّر یا حسین مظلوم
زینبون قدّین بوکلّلــر یا حسین مظلوم
حضرت مسلم علیه السلام
ثاقب
دوش یولا ای صبا قیل حجازه سفر
مسلمیـن دیلیجه ویــر حسینه خبـر
کوفـه شهرینــده بـا وفــا یوخـدی
گلمه بوشهره دشمنون چوخدی
یا حسین مولا کوفیـه گلمــه
میهمانون سینـار کوفــه ده حرمتــی
قوناقــون ئولـدورر کوفـــه نون ملّتــی
کـوفه شهرینـده ...
قانیمی توکمگه تشنــه دور اشقیا
بـی وفـالیقدی بـو مردمــون عــادتی
کـوفه شهرینـده ...
اشقیــای زمـــان ویردیلـــر ال الـــــه
قوناقـون قتلینــه ایلیوللّــــر هـلهلـه
کـوفه شهرینـده ...
انتظارون چکـــور زجر وشمر وسنان
آمـــاده اصغـــــره اوخ ایــدور حرملــه
کوفه شهرینده ...
حضرت مسلم ابن عقیل علیه السلام
ناعمی
یا حسین کوفه لیلر عهده وفا ایلدیلر
کوفـه ده مسلمـی آمـاج بـلا ایلدیلر
ای امــامُ الثقلیــن وارث میــــرحُنیــــن
قلبیم القانه دونوب کوفیه گلمه حسین
کوفیه گلمه حسین
ای شهنشاه سنه مسلموین جانی فدا کوفیه گلمه که یوخ کوفه نین اهلینده وفا
ملتینده نه صفاوارنه شرف وارنه حیا اولمیان ظلمی بو اشرار روا ایلدیلر
ای امامُ الثقلیـن ...
خبریم واردی آتــون چوخ بولارا خدمت ایدوب ابوالایتــاممیش ایتــامینه چوخ رفعت ایدوب
آج قالوبـدور فقــرایه چورگــون قسمت ایدوب آتـــــاوین دِینینــی حقّونــــده ادا ایدیلــــــر
ای امامُ الثقلین ...
کوفه ده ذرّه جه هیچ رنگ صداقت یوخوموش بوجماعتده حسین جان بوسعادت یوخوموش
شهـر حیدرده عجب بـوی ولایت یوخوموش سیندیــروب باغلادیقــی عهـدی جفا ایلدیلر
ای اـامُ الثقلین ...
گورورم گلمگوین کوفه ده چـوخ صحبتی وار سویولون باغلاماقین شهرتی یوخ صحبتی وار
حرمله آدین ایشیتدیم سپراوخ صحبتی وار یــوخ تعـجب اگـــر هــــر ظلمـــی آقـــا ایلدیلــر
ای امامُ الثقلین ...
ایستیــوللّر هامـی اشــراری اجیــر ایلیلر سعــدون اوغلــون سپــه ظلمـه امیر ایلیلر
ئولــدوروب اکبــری لیلانــی اسیـر ایلیلر بـو بویـوک ظلمی گورورسن ظُلما ایلدیلر
ای امامُ الثقلین ...
نوحه حضرت مسلم علیه السلام
دو دریا اشک1-غلامرضا سازگار
من که اول قتیلم، عاشقان را دلیلم
یــار فــرزند زهـرا، مسلـم ابن عقیلم
اولین جان نثارم این بوَد افتخارم
یا بن الزهرا حسین جان(3)
موج زخمم ستاره پیکرم پاره پاره
آمــده قتلگـــاهم بــامِ دارالامـاره
اولین جان نثارم این بوَد افتخارم
یا بن الزهرا حسین جان(3)
یـابن زهــرا اسیـرم تـا برایت بمیرم
این تن پاره پاره این دو طفل صغیرم
اولین جان نثارم این بوَد افتخارم
یا بن الزهرا حسین جان(3)
فـرق پـاکم شکسته چهره در خون نشسته
می دهم سر به راهت با همین دستِ بسته
اولین جان نثارم این بوَد افتخارم
یا بن الزهرا حسین جان(3)
یا حسین کن نگاهم بوده عشقت گناهم
مــن سفیــرِ تــو بودم کوفه شد قتلگاهم
اولین جان نثارم این بوَد افتخارم
یا بن الزهرا حسین جان(3)
روح من با حسین است اوج من تا حسین است
روی مـن ســوی مکـه ذکر من«یا حسین» است
اولین جان نثارم این بود افتخارم
یا بن الزهرا حسین جان(3)
نـــام تــو بــر زبـــانم خون روان از دهانم
من به یاد تو بر رخ اشک غم می فشانم
اولین جان نثارم این بود افتخارم
یا بن الزهرا حسین جان(3)
ای عــزیز پیمبر جان زهرای اطهر
گر که آیی به کوفه زینبت را نیاور
اولین جان نثارم این بود افتخارم
یا بن الزهرا حسین جان(3)
افزودن دیدگاه جدید