فتح خرمشهر به نقل از شهید صیاد شیرازی

شهید سپهبد «علی صیاد شیرازی» در سال ۱۳۷۲ با حضور در مسجد کوی دانشگاه تهران، طی یک سخنرانی به شرح عملیات افتخارآفرین «بیت المقدس» یا آزادسازی خرمشهر، پرداخت. عملیات «بیت المقدس» که بعدها به نام «فتح خرمشهر» معروف شد، کمر رژیم بعث عراق را درهم شکست و مناسبات بین المللی را به نفع ایران در جهان تغییر داد، رزمندگان اسلام جانی تازه یافتند و حاصل رشادتهای خود را به چشم دیدند. درود بر همه کسانی که در این پیروزی عظیم شرکت داشتند و نامشان تا ابد جاودانه خواهد ماند.
شهید سپهبد «علی صیاد شیرازی» در سال ۱۳۷۲ با حضور در مسجد کوی دانشگاه تهران، طی یک سخنرانی به شرح عملیات افتخارآفرین «بیت المقدس» یا آزادسازی خرمشهر، پرداخت.
در عملیات «بیت المقدس» که بعدها به نام «فتح خرمشهر» معروف شد، ما در جبهه ا ی به طول ۱۷۰ کیلومتری مبارزه کردیم، در این عملیات قرارگاه قدس، فتح و نصر با توجه به تجربه عملیات طریق القدس، ثامن الائمه و فتح المبین، نبرد سنگینی را در منطقه ای به وسعت ۶ هزار کیلومتر مربع آغاز کردند.
شهید صیاد شیرازی افزود: در این عملیات که ما اول در طول جاده اهواز و خرمشهر، که خاکریز دشمن در طرف شرق بود، عملیات را آغاز کردیم. مرحله دوم پیشرفت دژ مرزی بود و مرحله سوم، دنبال کردن دشمن از شمال تا کوشک و بالاخره مرحله چهارم در خود شلمچه . ما سه بار متوالی حمله کردیم و تلفاتی در این سه بار به ما وارد شد. در این عملیات شهید خرازی، شهید کاظمی، فرمانده تیپ نجف اشرف آن موقع و لشکر ۸۸ اکنون، یک تیپ از هوابرد ارتش که فرماندهی آن تیپ هنوز زنده است و مسؤولیت بالایی را دارد، اینها سه بار متوالی حمله کردند و تلفات سنگینی وارد شد که یک دفعه دیدیم فرماندهی در جلسه ای ما را جواب کردند و گفتند، شما چه جوری می گویید لشکر و تیپ! در صورتی که اکنون ۲۵ روز است که می جنگیم و تلفات سنگینی به ما وارد شده است، مجروح زیاد داده ایم و نیروها خسته اند. البته حدود پنج هزار کیلومتر را آزاد کرده بودیم و پنج هزار نیروی دشمن را اسیر گرفته بودیم ولی هنوز خرمشهر آزاد نشده بود و در دست دشمن بود و به شکل غده سرطانی نمود داشت، در آن زمان از نظر فرماندهی معنا نداشت که جنگ قطع شود، آن زمان بهترین زمان جنگ برای فتح خرمشهر بود چون اگر حمله را نیمه کاره رها می کردیم، دشمن خود را بازسازی می کرد و در عملیات بعدی تلفات زیادتری می دادیم.
شب عملیات شروع شد، سه تا محور بود، در محور اول با یک تیپ از لشکر ۲۱ شهید حمزه ارتش، آنها در محور اول در همان ساعات اولیه در بین صفوف دشمن شکاف ایجاد کردند. البته بین شلمچه و خرمشهر ما باید در هفت کیلومتر دشمن را قطع می کردیم و خودمان را به اروندرود می رساندیم که تازه به مردم بگوییم خرمشهر را محاصره کرده ایم تا که مردم حضور پررنگ تری در جبهه داشته باشند. محور اول توسط شهید احمد به نحو مطلوب پیش می رفت ولی دو محور دیگر تا ساعت ۵/۴ صبح باز نشد و شهید احمد نیز داد و بیداد می کرد که چرا نمی آیید؟ ما داریم از چپ و راست می خوریم. خدا کمک کرد، ساعت ۵ صبح بود که دیدیم از پشت بی سیم با هیجان اعلام کردند که شهید خرازی گفت ما داریم به طرف جلو می رویم و نزدیک رودخانه هستیم و حدود ۵/۶ صبح بود که اعلام کرد ما به رودخانه رسیدیم. آنقدر آنها به سرعت پیشرفته بودند که هلیکوپتر دشمن فکر می کرد که هنوز در آن منطقه نیروهای خودشان ساکن هستند. نزدیک های صبح این هلیکوپتر در فاصله پایین از خرمشهر حرکت می کرد، این هلی کوپتر را با آرپی جی زدند، هیچ کس تاکنون با آرپی جی، پدافند نظامی نکرده است. از این صحنه تلویزیون فیلم برداری کرده و نشان می دهد که چگونه در هوا هلیکوپتر دشمن سرنگون می شود البته در همان روز نزدیک بود که این بلا سر هلیکوپترهای خودی نیز بیاید. ساعت ۷ صبح بود که شهید خرازی با بی سیم با هیجان با ما تماس گرفت و گفت ما توانسته ایم حدود هفتصد نفر نیرو جمع آوری کنیم و اجازه می خواست که از طرف پل خاکریزی به طرف عراقی ها بزند. ما آمدیم بگوییم نه ، ولی به خرازی گفتم اجازه بدهید که مشورت کنم، در ستاد جنگ نیز وقتی پیشنهاد را مطرح کردم هیچ کس نظر مثبت نداشت، همه می گفتند اگر این عملیات نگرفت، هفتصد نفر را از دست می دهیم. آمدم تماس بگیریم با شهید خرازی و بگویم این کار را نکند، دیدم که او زودتر تماس گرفت و پرسید که سرانجام مذاکره چه شد؟ آمدم بگویم که نمی شود که گفت دارد وقت می گذرد و ما همان جا یک تصمیمی گرفته ایم، من هم گفتم جلو بروید. نیم ساعت بیشتر طول کشید که سر و صدای بی سیم بلند شد گفتم حتما گیر افتاده اند. بی سیم را روشن کردم دیدم شهید خرازی می گفت که هر چه جلوی خود را نگاه می کنیم، می بینیم که عراقی ها دست خود را بالا گرفته اند، چه کار باید کنیم؟ من فهمیدم منظور او چه چیزی است. چون نیروهای عراقی زیاد بودند و نیروهای او کم بودند و نمی توانستند نیروهای عراقی را کنترل کنند.
پیشنهاد کردم یک هلیکوپتر بالا برود و ببیند که عمق آنها تا کجاست؟ یک هلیکوپتر بالا رفت و خلبان با هیجان گفت تا چشم من کار می کند تمام عراقی ها در خیابان خرمشهر دستان خود را بالا برده اند حالا نمی شد که به اسیران عراقی بگوییم که شما فعلا در سنگر بروید که ما نیرو جمع آوری کنیم و بعدا شما را ببریم و بازداشت کنیم. در نهایت خداوند این را در ذهن ما رساند که همه رزمندگان یک خط شوند و یک قسمت آنها به طرف رودخانه و قسمت دیگر آنها به طرف جاده خرمشهر تقسیم بندی شوند و با دست به سربازان عراقی علامت دهیم که توی جاده بروند. چشمشان کور، ما ماشین نداشتیم که با ماشین ببریمشان، باید پیاده می رفتند. البته چون در منطقه خودمان حرکت می کردند خیالمان  راحت بود، در این عملیات برخلاف معمول که دوست داشتیم اسیر زیادی از دشمن بگیریم این دفعه دوست داشتیم بگویند که اسیران عراقی تمام شده است؛ البته نگران بودیم که وضعیت فرق کند و اینها ـ سربازان عراقی ـ رفتنشان تا ده صبح طول کشید، بعد سنگرها را تصرف کردیم و تا ساعت ۵ بعدازظهر طول کشید تا اسرا را که حدود ۱۴ هزار و پانصد نفر بودند، بشماریم . البته دو ماه طول کشید که تمام مهمات آنها را سنگر به سنگر بیرون آوریم. در این عملیات ما توانستیم شش هزار کیلومتر مربع از خاک کشور را آزاد کنیم و حدود نه هزار نفر را نیز اسیر کنیم. بهترین درک عرفانی از عملیات بیت المقدس و آزادی خرمشهر در پیام امام خمینی(ره) وجود دارد که در آن پیام ابعاد عرفانی فتح خرمشهر بیان شده و هم چنین ما را از آفت زدگی غرور پرهیز داده و در نهایت فرموده «خرمشهر را خدا آزاد کرد» البته ما اکنون داریم با سرمایه شهدا زندگی می کنیم و تا زنده ایم باید این سرمایه بزرگ را حفظ کنیم. البته فکر نکنیم این سرمایه باقیمانده از شهدا فقط به درد جبهه و جنگ می خورد، ما عاشق جنگیدن نیستیم ولی خود را مکلف به جنگیدن با دشمنان خود می کنیم و هر وقت که زمان اقتضا کند، عاشقانه می جنگیم. یک عده فکر می کنند که ما جنگ طلب هستیم و جنگ را دوست داریم، رزمندگان اسلام این جور نشان دادند که جنگ را دوست ندارند ولی در مقابل دشمنان اسلام عاشقانه می جنگند.
خدای متعال در قرارگاه کربلا جرقه نوری نشانده که طرحی را در ذهن یک طراح قرار داد و آن طرح تنها راهی بود که می توانستیم خرمشهر را محاصره کنیم و بعد آن را بگیریم. ما با سردار رضایی جلسه ای قرار دادیم و برای اینکه هماهنگ با یکدیگر عمل کنیم این طرح را مورد بررسی قرار دادیم، این جلسه حدود پنج دقیقه بیشتر وقت نگرفت و هر دوی ما با امیدواری و قوت قلب گفتیم این طرح بهترین طرح برای فتح خرمشهر است که باید اجرا شود و به حول و قوه الهی با موفقیت اجرا شد.
 

منبع : سایت جامع دفاع مقدس